Aleksandra Laska mgr sztuki.
Studia rozpoczęła w krakowskiej Akademii, a skończyła w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w 1979 roku. Obroniła dyplom w zakresie grafiki warsztatowej, zajmuje się grafiką użytkową. Była niezależnym wydawcą książki autorskiej. Dała się znakomicie poznać jako scenograf i kostiumolog. Dzisiaj współpracuje z Teatrem Nowym. Jej kostiumy można było oglądać na deskach Teatru Wielkiego – Opery Narodowej. Jest projektantem mebli i mebli-obiektów oraz architektem wnętrz wyposażonym w stricte architektoniczne myślenie. Od lat 80 zajmowała się profesjonalnie popkulturą. Jako pierwsza w kraju tworzyła publiczny wizerunek osób. Przecierała szlaki jako stylistka gwiazd. Robiła modę. Obok tego – sztukę video, filmy autorskie, fotografowała. W latach 90 prowadziła z sukcesami własną filmową firmę producencką. Nieobce są jej performance, sztuka żywa, instalacje. W ich duchu i jeszcze klubu kultury prowadziła w Łazienkach Królewskich w Warszawie galerię autorską pod szyldem Świątynia Diany.

Aleksandra Laska określa siebie mianem artystki interdyscyplinarnej. Jej życiorys zawodowy z jego rozległością to doskonale ilustruje. Niemniej w ostatnich latach wiele czasu poświęciła projektowaniu wnętrz, aranżacji przestrzeni. Stąd chcę się skupić przede wszystkim na tej części jej pracy. Kolażem jest dla niej rzeczywiście wszystko. Świat, który odbiera niewyczerpane źródło inspirujących bodźców i świat, który kreuje. Materiał, warsztat, dzieło finalne to kolaż. Sztuka jako taka, która dawno przekroczyła swój standardowy zakres również. To jej szeroki układ odniesienia. Każda konkretna ekspresja jest kolażem rozległych możliwości, zdecydowanych wyborów... Forma, której znaczenie artystka podkreśla, to decyzja i zobowiązanie w następstwie, powielenia, nawarstwienia jest to kolaż. Laska tworzy skomplikowane obrazy w interpretacji jakby analogiczne do innych, choćby malarskich a dalej oczywiście fotograficznych czy filmowych. Te obrazy to martwe natury i wnętrza, które jednak rozgrywają się w pełnych wymiarach, żyją i służą. Są zarazem statyczne i ruchome mają przecież pracować w percepcji odbiorcy użytkownika. I dlatego przydaje się tak bardzo myślenie kadrem filmowym czy fotograficznym. Laska, projektując wnętrze wie doskonale jak spojrzenie ludzkie wycina ujęcia, jak oko konsumuje przestrzeń. Zakłada więc wszystkie optymalne kadry. I tutaj nadto przenikają się zwierciadlane podejścia  wnętrzarskie i scenograficzne. Powstaje niezwykła scenografia codzienności. Pojawiają się chwyty dramaturgiczne, lecz bez dramaturgicznych treści. Umiejętnością Laski jest uwypuklanie jedynie powściągliwych zawartości, towarzyszących ekspresji form, ich kontrolowanym natężeniom. Kolor jest traktowany służebnie wobec powagi formy, jej dyktatu.

"Kolaże Aleksandry Laski" Magdalena Sołtys

Fragment tekstu z pisma warszawskich uczelni artystycznych
"Aspiracje" 3(41) 2015

Na stałe współpracuje z architekt Martą Łukasik posiadającą uprawnienia budowlane, należącą do Stowarzyszenia Architektów Polskich (SARP).

 Aleksandra Laska began her art studies at the Cracow Academy and completed them at the Academy of Fine Arts in Warsaw in 1979. She got her degree in the field of graphic art, but has worked as graphic designer. She defines herself as an interdisciplinary artist. Her professional résumé is a record of her wide-ranging practice . She was an independent publisher of artist’s original books, as well as costume designer (also as set designer). Today she is associated with Teatr Nowy in Warsaw. Her costumes could once be seen on the stage of the National Opera. Since the 1980s, she has been professionally exploring popular culture. She was the first artist in Poland to create people’s public images. She was a pioneer of style. She made fashion. Besides, she made art video, original films and practised photography. In the 1990s, she ran a successful film production company. She is no stranger to performance, living art and installations. She has designed furniture and furniture objects, and she is interior designer, equipped with a purely architectural thinking and training. The text is chiefly devoted to her interior design.